φωσβιτίνη

η, Ν

(βιοχ.) φωσφοπρωτεΐνη με ασυνήθη σύσταση αμινοξέων, καθώς το ένα τρίτο από αυτά που περιέχει αντιπροσωπεύεται από το αμινοξύ φωσφοβερίνη, η οποία απαντά στον κρόκο τού αβγού, ιδίως τών αμφιβίων, καθώς και στο σπέρμα τών ψαριών.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. phosvitin].